Van St. Petersburg naar Yekaterinburg

(Foto’s)

St. Petersburg hebben we afgetikt 😉 en een kaartje bemachtigd voor de trein naar Yekaterinburg in de tweede klasse. Dit houdt in dat er 4 bedden zijn in 1 ‘hokje’ en een stuk of 10 hokjes in 1 wagon. Daarnaast zijn er nog 2 toiletten en een kamertje voor de conducteur. Ook de persoon dIe voor de ‘kleine’ catering zorgt. Ons hokje is wederom knus ingericht met schone lakens een deken en een kussen. Wij slapen in de bovenste twee bedden. Onder ons slapen 2 Russinnen. Zo vertrekken we vanuit St. Petersburg en gaan op weg voor 36 uur met deze trein. Nu gaat het avontuur in de trein dan echt beginnen!

Onze onder buurvouw, Olga, is erg zorgzaam. Ze voorziet ons graag van thee, vochtige doekjes, koekjes e.d. Ze reist samen met haar dochter, Irma, van 14. Ondanks de taal barriere kunnen we toch veel lachen en komen we erachter dat Olga wel een beetje Duits spreekt en Irma zelfs Engels leert op school.

Over het algemeen zitten er vooral (wal?)Russen in de trein. Het verhaal wat je vaak hoort dat toeristen bij elkaar gezet worden is niet echt van toepassing. Maar het is eigenlijk wel leuk om tussen de lokale bevolking te zitten. We kijken gefascineerd naar hoe ze ’s middags wodka drinken, boterhammen zakjes vol met zelf gemaakt eten bij zich hebben, af en toe roken op het perron als we stil staan en al vroeg liggen te snurken.

Er wordt overigens niks omgeroepen als je een station nadert. Daarom moet je de Moskou tijd goed in de gaten houden zodat je weet wanneer je aan komt. Alle treinen rijden hier op Moskou tijd dus als je in Omsk de trein neemt staat de klok op het station in Omsk op Moskou tijd.

In Yekaterinburg verblijven we in Domino Hostel. Het is een appartement in een 4 etages hoog gebouw waarin de eigenaar 3 kamers heeft gemaakt met stapelbedden. Zijn vader woont er tijdelijk die ons veel probeert uit te leggen in het Duits/Russisch over zijn stad.

OMSK

De volgende dag gaan we weer verder met de trein richting Omsk. De reis gaat snel voorbij en we komen vroeg aan in Omsk. Althans zo lijkt het maar ons klokje moet weer een uurtje vooruit. Alweer een tijdzone voorbij gereisd. Het besef van tijd begint ons een beetje te verlaten en we eten maar gewoon zodra we honger krijgen.

Omdat er totaal geen hostels in Omsk te vinden waren hebben we een van de goedkopere hotels geboekt. Het ligt wat afgelegen en de buurt ziet er ook niet heel spannend uit. Maar de kamer is prima en we hebben onze eigen badkamer dus wij zijn tevreden! Na een paar uurtjes chillen besluiten we de stad in te gaan. Volgens de over enthousiaste hotel eigenaar moeten we een paar straten verderop de bus nemen. Eenmaal daar aangekomen rijden er honderden busjes en een tram over een spoorlijntje dat nauwelijks nog te berijden valt. Omdat we totaal niet weten welke bus we moeten nemen en de tram dan een betere optie lijkt nemen we die. Na 20 minuten slaat de tram opeens naar links en naar rechts en weer naar links zodat we de totale draad kwijt zijn en ons afvragen of we nog wel bij het centrum uitkomen. Na drie kwartier in de tram te hebben gezeten stappen we maar uit en gaan we aan de hand van onze GPS navigatie maar richting het centrum lopen. TOTAAL de andere kant op dus….

Na 2 uur gelopen te hebben bereiken we volgens de kaart het centrum.

Er is nauwelijks iets van een centrum te bekennen. Hier en daar een winkeltje maar dat is het dan ook. Omdat we wat meer verwachten van het centrum lopen we door. Dit blijkt het te zijn. Omsk, industrieel en bijna geen speciale sights om te bezichtigen. Lonely planet schrijft het ook, lezen we achteraf…

Misschien had bij ons het belletje moeten gaan rinkelen toen we geen hostel konden vinden.

Maar toch, Omsk blijft een typische Russische stad. Er is altijd wel iets moois of bijzonders te zien. Oude Lada’s die gepimpt zijn, bijzondere bouwstijlen, rijen met flats en uitgebouwde balkons die op half 7 hangen.

IRKUTSK

De volgende dag vertrekken we weer verder richting Irkutsk. Voor het eerst in de 3e klasse van de Trans Siberian Express.  We hadden een bankje aan het raam dat om te bouwen was tot een bed plus een bed erboven. In de 3^e klasse zit je met ongeveer 56 mensen in 1 wagon wat als 1 ruimte dient. We hadden van allerlei verhalen gehoord hierover maar onze rit was erg rustig en prima te doen. Ondanks dat Bas niet op het bed paste en zich nauwelijks kon draaien hebben we toch 2 nachtjes in de trein geslapen.

Irkutsk was een warm en mooi welkom. Het zonnetje scheen en het hostel hadden we binnen no time bereikt. Het landschap is onderweg wel veranderd van plat naar iets meer heuvelachtiger. Mooie velden, rivieren en verre uitzichten. Er staan koeien langs het spoor, houten huisjes met blokken hout voor de komende winter, mannen en vrouwen in oranje hesjes die voor de spoorwegen werken (geen idee wat ze doen aan het spoor). Na een aantal dagen in Irkutsk in het Admirel Hostel met gezellige mensen vertrekken we voor 2 nachten naar Bolshie Koty. Een ieniemienie klein dorpje waar alleen houten huisjes gebouwd zijn. Het ligt niet zo ver van Irkutsk maar toch iets afgezonderd doordat je er alleen met een boot kan komen. Het dorp is ontzettend rustig en kalm, er wonen 60 mensen en verder vooral toeristen. We hebben een leuk huis/hostel/hotel waarin meerdere kamers zijn. De familie die hier in de zomer woont kookt voor ons de dagen dat we daar verbleven. Russisch en lekker eten! We gaan een stukje wandelen naar een uitkijk punt, lopen langs het meer, gaan een paar uurtjes in de Banya (Russische sauna, niet zo droog als onze sauna’s).

Tijdens onze wandeling komen we 3 honden tegen, ze liggen lekker in het zonnetje en we maken wat foto’s van ze. Blijkbaar spreekt ze dit erg aan en besluiten ze met z’n 3en ons te gaan volgen en te leiden. Na 1,5 uur lopen blijven ze nog steeds trouw aan onze zijde. Als wij stoppen om een foto te maken dan stoppen zij ook, als wij gaan zitten, zitten zij ook, als wij omdraaien draaien zij ook om.. Wij vinden het wel prima, een beetje gezelschap!

Nadat we terug komen in het dorpje vinden ze hun eigen weg weer en komen ze nog in een paar kleine conflictjes met andere honden.. Laten we maar snel weglopen voordat hier gedacht wordt dat het onze honden zijn! Na de lunch besluiten we om in het meer te gaan zwemmen. Het meer was ontzettend fris, zeg maar koud maar Bas heeft het toch aangedurfd. Nu nog even opdrogen in de frisse wind 🙂 Een half uurtje later liggen we een beetje te suffen in de zon… en wie liggen er opeens 2 meter verderop naast ons?! JUP, onze lieve hondjes! 🙂 Ze vonden ons schijnbaar toch wel erg leuk!

De volgende dag nemen we afscheid van het dorpje en gaan we terug naar Irkutsk met de boot. Hier blijven we 1 dagje in de stad en vertrekken we de volgende ochtend met de bus naar het eiland Olkhon. Dit eiland ligt ook in het Baikal meer en is 70 bij 20km groot. De hoogste berg op het eiland is 1200m hoog. Opzich niet zo hoog in vergelijking met wat wij kennen in de Alpen maar naast deze berg ligt het meer en op dat punt is het meer 1600m diep! Wat daar allemaal leeft weet niemand…

Het eiland is prachtig met zijn bergen, steppes en zelfs een woestijn. De mensen die er wonen zijn Buryats (afstammelingen van de Sjamanisme) en leven van het vissen, vee of verbouwen van graan e.d. Zij geloven dat het eiland een spirituele plek is. Er ligt een grote rots die 1 van de 9 meest heilige plekken is van Azie. Het is soms wat lastig om alle verhalen te volgen die de gids of een medereiziger vertaald voor ons.

Tijdens de reis naar het eiland ontmoeten we leuke gezellige mensen in onze bus waarmee we de middag en avond goed gevuld krijgen! De volgende dag gaan we met z’n allen naar een Banya aan het meer. Heerlijk en ontspannend! 10min in de banya en dan afkoelen in het meer. Zo vullen we de ochtend en raken we onze kater snel kwijt. Helaas moeten er een aantal weer terug naar het vaste land maar wij vermaken ons goed met Tanja en Sean uit Zuid-Afrika. Een land wat nu toegevoegd is aan ons lijstje!

Op dit moment zijn we weer terug in Irkutsk. Nog 2 nachtjes en dan gaan we met de trein naar Mongolie!! Weer een nieuw land.. net nu zo gewend zijn aan het Russische leven!

Heel gek hoe snel je went aan een land. De eerste week vonden we het nog maar matig maar nu kan je je bijna niks anders meer voorstellen. Als je denkt aan hoe georganiseerd Nederland is. Onze leidingen liggen in de grond, geen electriciteitskabels boven de grond, we hebben fatsoenlijke toiletten, de wegen zijn goed aangelegd, iedereen heeft een stoep voor zijn huis, riolering bestaan en functioneert, het vuilnis wordt opgehaald, we hebben verwarming, dubbele beglazing, vee loopt in een wei met omheining er om heen en niet op straat en zo kunnen we nog wel even doorgaan.

Rusland is een fantastisch land en mag echt niet ontbreken op je vakantie lijstje!

Nu op naar Mongolie waar alles nog erger zal worden… wij bereiden ons voor op het leven bij nomaden zonder groente en fruit, douche of verwarming!

Tot snel, liefs Bas en Claudia